1. Корбарони пойафзолгариро идора кунед, пеш аз ба поён рафтан, бояд хуб ба таҷҳизоти хуби ҳифзи меҳнат пӯшед.
2. Барои ҷои кор расидан, сақфро тафтиш кунед, ба ҳайати калон, ки аз берун то поён, аз боло баромад, санҷед, пеш аз оғози кор хатарро муайян накунед.
3. Санҷед, ки тибби боқимонда дар рӯи кор аст, агар дуруст кор кардан лозим аст, он ба таври қатъӣ ба таври қатъӣ ба чашми боқимонда манъ аст.
4. Таҷҳизоти қубур ва пармакунии пармакунии об ва сангро санҷед ва мутмаин бошед, ки ҳама чиз пеш аз оғози пармакунии санг аст.
5. Мазмуни санг бояд аз ҷониби ду нафар иборат бошад, яке барои амалиёти асосӣ ва яке барои назорати бехатарӣ.
6.Чун пажмурда кардан дар кӯҳи болоӣ ё чоҳ, як корхонаи сахт бояд пеш аз амалиёт барои таъмини бехатарӣ пеш аз иҷозат дода шавад.
7. Бояд дар сатҳи корӣ равшанӣ пайдо шавад.
8. Ҳангоми кор кардани пармакунии санг дастпӯшак манъ карда мешавад ва каҷҳо бояд баста шаванд.
9. Барои ба чашми боқимонда зад ва бори гуноҳро пешгирӣ мекунад.
10. Дар сурати оғози мошин, вақте ки монтажи мошинро қатъ мекунад, ба чашмони хушк, об пеш аз шамол манъ аст, ва матоъҳои сангҳо барои пармакунии санг надоранд.
11. Ба пои ҳавопаймо савор нашавед ё ба мошин савор нашавед, то ба чашм зарба занед. Бо мақсади пешгирии осеб аз қурбонии шикаста ва пешгирии сӯзишворӣ аз афтидан ва ба пои пои боло ҳаракат кунед.
12. Вақте ки пармакунии санг ба таври муқаррарӣ кор мекунад, ҳеҷ кас наметавонад дар пеш ё поён истад.
13. Ҳангоми ҳаракат кардани пои ҳавопаймо дари ҳаво бояд баста шавад ва мошин бояд барои пешгирии ҷароҳат қатъ карда шавад.
14. Буғҳои мобилии ҳавопаймоии баландкӯҳҳо бояд ба таври қатъӣ пайванд шаванд, то пайвастшавии канори ҳавопаймои ҳавопайморо аз байн рафта ва осеб расонанд.
15. Асбобҳо самаранокии кориро беҳтар хоҳанд кард ваUI-и номатлубХизматрасонӣ метавонад сифати асбобҳоро беҳтар кунад.
16. Баъд аз пармакунии санг, шамол ва қубури обро пӯшед.
Вақти почта: Март-04-2023